Ten artykuł jest inny niż wszystkie które czytacie na JM. NIE pokazujemy tych zdjęć, żeby się z nich pośmiać. Absolutnie, to są piękne fotki i mamy wielki szacunek dla rodziców, którym w 2003 urodziła się ta mała dziewczynka o imieniu Kenadie Jourdin-Bromley.
Dziś kilka historyjek, które wydarzyły się po przeczytaniu artykułów z Joe Monstera. Jak widać mocno oddziałujemy na ludzi! Jeszcze garść komplementów. A ostatnie opowiadanie pokaże nam, że grunt to nie tracić przytomności umysłu i zimnej krwi!Tytułem wstępu - mój kochany K. ma w zwyczaju czekać na mnie na dworcu PKP, skąd wspólnie udajemy się na zajęcia (studiujemy ten sam kierunek). Wychodzę z pociągu i idę cała w skowronkach, że zaraz będę razem z Nim, a tu wita mnie taki tekst:
- Cześć. Wiedziałem, że idziesz Poznałem cię po miednicy.
Widząc moją minę pogrąża się dalej:
- No co? Masz piękną miednicę! Poza tym poznałem że to ty, po kurtce i po tym że masz ręce takie dłuuugie!
Uśmiałam się zdrowo, ale to nie koniec, chcąc ukryć swoją gafę, powiada tak wskazując na ogromną butlę - reklamę Nivei:
Czy twój tata często wyjeżdża? A czy mama w tym czasie więcej czasu poświęca modlitwie? To u ciebie w domu jest chyba tak samo jak u Szymka, który napisał świąteczny list do marynarzy...
A oto cały, wzruszający list wraz z tłumaczeniem:
A oto cały, wzruszający list wraz z tłumaczeniem:
Kochani Marynarze,
Wesołych Świąt! Wiem, że czujecie się samotni, bo mój tata służy w Marynarce.
Bardzo bym chciał, żeby był z nami. Tęsknię za nim.
Jak taty nie ma, to mama się częściej modli.
Zza ściany słyszę ciągle "Boże! Boże! Tak! Tak!"
Na religii jeszcze nie przerabialiśmy tej modlitwy.
Życzę Wam udanych Świąt.
Wasz przyjaciel,
Szymek
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą