#1.

Sumo to sport niezwykle dynamiczny. W ciągu trwającej najczęściej 10 sekund walki zawodnik może aż 3 razy zmienić taktykę.

#2.

Mimo ogromnej wagi zawodnicy nie zaniedbują rozciągania i każdy z nich bez problemu zrobi szpagat.

#3.

Sumo to sport z wysokim ryzykiem odniesienia kontuzji. Wystarczy zdać sobie sprawę, że z łączną prędkością 50 km/h zderza się ze sobą dwóch chłopa po 155 kilogramów. Najczęściej kontuzjowane zostają kolana, łokcie, plecy, szyja, staw skokowy i palce.

#4.

Zawodnicy nie mogą okazywać emocji, nie mogą też zareagować na ból, gdyż grozi za to dyskwalifikacja.

#5.

Opowieści o niezwykle wysokokalorycznej diecie wojowników sumo to mit. Tak naprawdę ich dieta zawiera zazwyczaj około 150 kcal., ale mogą jeść ile chcą, a potem od razu kładą się spać. Osiągnięcie takiej wagi to nie lada wyczyn i konieczny jest tutaj specjalny rodzaj metabolizmu.

#6.

Na początku nauki młodych adeptów tej sztuki walki zmusza się do redukcji tkanki tłuszczowej, a potem do przybierania na „wadze roboczej”, czyli masy mięśniowej i tłuszczowej. Po prostu od pewnego momentu nie da się mieć tylko „suchych” mięśni.

#7.

Biceps i triceps u zawodnika sumo ma przeważnie taką objętość jak noga przeciętnego człowieka.

#8.

Aby wygrać, należy wypchnąć przeciwnika poza pole walki o średnicy 455 cm lub zmusić go do dotknięcia ziemi inną częścią ciała niż stopa. Zawodnicy dzielą się na specjalistów od powalania przeciwnika i na tych, którzy wolą wypychać go poza pole.

#9.

W sumo nie wolno bić inaczej niż otwartą dłonią, uderzać w oczy i okolice genitaliów, szarpać za włosy, uszy i palce. Nie wolno również dusić przeciwnika. Wszystko inne jest dozwolone.

#10.

W tym sporcie bardzo dba się o to, by pojedynki były uczciwe, dlatego zabronione są walki zawodników z jednej grupy (sześciu dywizji, na które podzieleni są wszyscy zawodnicy) oraz braci. Absolutnie zabronione jest ustawianie walk.

#11.

Zarobki zawodników z najwyższej rangi w zawodowym sumo mogą być zbliżone do zarobków światowej sławy piłkarzy.

#12.

Bez względu na rangę zawodnik sumo nie może prowadzić samochodu. Jeśli sportowiec zostanie przyłapany za kółkiem, to najprawdopodobniej czeka go czasowa dyskwalifikacja i tym samym utrata rangi. Z tego powodu zawodnicy poruszają się po mieście taksówkami albo wynajmują specjalne mikrobusy.

#13.

Włosy układa się w tradycyjny mały kok z tyłu głowy. Oprócz ładnego wyglądu ta fryzura ma również znaczenie użytkowe – amortyzuje uderzenie w przypadku upadku głową do tyłu.

#14.

Przygotowywanie ciała zawodnika do tej dyscypliny wymaga wielu wyrzeczeń – pobudka następuje wraz z pierwszymi promieniami słońca, a ciężki trening trwa aż pięć godzin i wykonuje się go na czczo.